pasen 2025
BLOEMSCHIKKING 40 DAGEN TIJD 2025
Floreant Deo verzorgt de bloemschikking in de 40 dagen tijd. De basis van de bloemschikking die haast elke zondag en in de Stille Week terugkomt, is een bol en een kruis. De bol symboliseert, net als vorig jaar, onze aarde. Het kruis, dat weten wij, staat niet alleen symbool voor het martel- en executie-instrument van het Romeinse Imperium in de tijd van Jezus, maar staat - in een dwaze omkering - voor motiverende hoop en een nieuw begin. Door de dood heen is er nieuw leven.
De bloemschikking illustreert de Nieuwtestamentische lezingen, met name de lezingen uit het evangelie van Lucas, én stelt aan ons de vraag: hoe geven wij gestalte aan onze verantwoordelijkheid jegens medemensen, schepping en samenleving in het licht van Gods koninkrijk?
Het lied “Een stem daagt uit en bidt en smeekt” van Andries Govaart en Wim Ruessink begeleidt ons in de tijd naar Pasen toe.
Een stem daagt uit en bidt en smeekt: maak heel wat is gebroken. Ontvang de Geest. Jij, heb het lef; recht zal worden gesproken. (refrein)
1e zondag (9 maart): Lucas 4:1-13
De tekst van de verzoeking in de woestijn staat op deze zondag centraal. Het kruis ligt op de aarde en wordt gedomineerd door de kleuren rood en groen. Rood symboliseert de verbinding met het goddelijke, groen met de aarde. De takken symboliseren de tweesprong: welke kant wordt gekozen?
Wat dreef ons toch, de goede Geest of was het de verderver? In de woestijn
verzwakt, verweesd, je vast, houdt stand, wordt sterker; je sluit geen duivels slotakkoord en durft te leven op Gods woord.
Biddag (12 maart): Lucas 11:1-13
De schikking van afgelopen zondag wordt aangevuld met rode tulpen die symbool staan voor het bidden, de gevouwen handen, en de kleur van de Heilige Geest.
2e zondag (16 maart): Lucas 9:28-36
Het verhaal van de verheerlijking op de berg plaatst Jezus te midden van Mozes en Elia, Thora en profeet. De bloemschikking verwijst met lichte bloemen naar het lichtende voorbeeld van deze weg van vrede.
Is het een droom, een droggezicht of ging de hemel open? We zien de mens in een nieuw licht: de nacht de macht ontnomen. Een mens die afdaalt in de dood en opstaat, opgaat, levend brood.
3e zondag (23 maart): Lucas 13:1-9
Een vijgenboom zonder vrucht: geef je hem tijd of moet die worden omgehakt? Hoe lang heeft God geduld met ons? Het is niet onverschillig hoe wij kiezen en leven.
Een boom maar zonder pit of vrucht die heeft geen recht van leven. Gelukkig is de mens die stug dan lieve zorg wil geven. De vijg draagt vrucht, eronder rust een ieder die de vrede kust.
4e zondag (30 maart): Lucas 15:11-32
De gelijkenis van de verloren zoon wordt voorafgegaan door twee gelijkenissen over een verdwaald schaap en een verloren drachmen. Wol en penningen komen in de bloemschikking terug, net zoals vergeet-mij-nietjes die naar beide zoons verwijzen. Vreugde en feestvieren laten vandaag het licht van Pasen oplichten te midden van het kruis dat opgericht is op de aarde.
De deur staat open, vader wacht en ziet van verre komen het kind dat wegtrok en dat dacht nooit terug te hoeven komen. Wie zoekgeraakt is neemt u op, in uw hand ligt ons levenslot.
5e zondag (6 april): Lucas 20:9-19
Jezus citeert Psalm 118 over de afgekeurde steen die hoeksteen geworden is. Jezus (en God) zijn struikelstenen die ons storen in ons leventje. Zijn ook wij het die de Zoon aan het kruis schreeuwen of bloeit er nieuw leven door de stenen heen?
Wat achteloos wordt weggegooid gaat zweren of slaat wonden. Wie uitgestoten is, berooid, wordt juist door God gevonden: Het licht breekt door, de wond geneest, geheelde aarde viert goed feest.
6e zondag (13 april): Lucas 22:1-23, 56
Op Palmzondag staat dit jaar de lezing van Pesach centraal dat door Jezus en zijn vrienden voor zijn dood wordt gevierd. Aren en druiven die verwijzen naar brood en wijn, lichaam en bloed, waarmee wij ons willen voeden. Maar dat kost ons wel meer dan hosanna roepen en zingen van hem die gezegend is en komt in Gods naam.
‘Gezegend die in Gods naam komt’, dit lied kan niet verzwegen, want hoor: als onze stem verstomt, de stenen zullen schreeuwen. Gij geeft uw woord, gij gaat hier rond, een lied klinkt nieuw uit onze mond.
Witte Donderdag (17 april): Johannes 13:1-15/15:15-31
Het kruis staat rechtop in water, versiert met bloemen van eenvoud. Jezus wast de voeten van zijn vrienden en spreekt over de Geest van waarheid. De waarheid die niet zomaar ontvangen wordt, maar een voorwaarde heeft: de liefde.
Goede Vrijdag (18 april): Passieverhaal
Harde stenen, rode bloemen als kleur van pijn en verdriet - zo sterft Jezus aan het kruis.
Stille Zaterdag (19 april)
Op Stille Zaterdag ligt een zwarte doek over de schikking, over aarde en kruis. We worden stil. De Paasjubel breekt in deze nacht door, wanneer we het licht van de nieuwe Paaskaars binnendragen. Leven door de dood heen.
Eerste Paasdag (20 april)
Het kruis staat er met Pasen, te midden van een bloeiende lentetuin, in een schaal van water. De witte bloemen verwijzen naar het doorbrekende leven, de hoop van de nieuwe toekomst door de tranen heen.
|